و خداوند سکوت را آفرید ...

سکوت سرشار از ناگفته هاست اما برای شنیدن این ناگفته ها باید هنر گوش سپردن به سکوت را در خود ایجاد کنیم. بیایید انسان های اطراف خود را ملزم نکنیم هر چه می خواهند بر زبان آورند .بیایید هنر گوش سپردن به سکوت را در خود تقویت کنیم و قبل از بر زبان آورده شدن ناگفتنی ها و قبل از این که حرمت بیان شکسته شود از اشارات سکوت و از رمز و ایماهای بی صدایی به نیات درونی انسان ها پی ببریم و با آن ها هم نوا شویم.

سکوت که کنیم بی زبانی ها به صدا در می آیند . بیا صداهای روزمره را نشنویم بلکه به خاموش ترین صدا برسیم.

اینا قسمتی از نوشته هایی بود که معلم حسابانم تو دفتر خاطراتم نوشته بود و من روزی 10-12 بار می خوندمش ولی فقط می خوندم اونم به خاطر اینکه با دست خط خانم لازمی بود. امروز که بعد از 2-3 سال دفترخاک خورده  رو از انباری در آوردمش و دوباره خوندم حس کردم که این نوشته ها در عین آشنایی چقدر برام ناآشناست، چون ایندفعه دیگه اون دید قبلی رو نسبت بهش نداشتم... و الان تازه معنای حرفایی که اینجا نوشت و سر کلاس می زد رو فهمیدم.

سکوت...

سکوت  شاید چیزی باشه که خیلی از ما باهاش بیگانه ایم و شایدم زیادی آشنا !!

سکوت یعنی گفتن در نگفتن، یعنی مقابله با شهوت رام نشدنی حرف ،یعنی تمرین برگشتن به دوران جنینی و شنیدن انحصاری لالایی قلب مادر در سکوت محض.

سکوت در خود گریه دارد ولی گریه با خود سکوت ندارد.

هر سکوتی سرشار از ناگفته ها نیست ،بعضی وقت ها سرشار از خجالت گفته هاست.

سکوت شاهد یعنی شهادت دروغ ،موقع خواب و استراحت و تعطیلی وجدان.

سکوت محکوم بی گناه یعنی بغض آه ،گریه درون.

سکوت مظلوم یعنی نفرینی مطلق و ابدی.

بعضی سکوت را به رشوه ای کلان می خرند و با سودی سرشار به اسم حق السکوت می فروشانند.

سکوت عاشق در جفای معشوق یعنی پاس حرمت عشق.

بعضی با سکوت آنقدر دشمنند که حتی در خواب هم با پریشان گویی آن را می شکنند.

سکوت در بیمارستان بهترین هدیه عیادت کنندگان است.

ایرانی ها از قدیم معنی سکوت و سخن بخردانه گفتن را خوب بلدند، اشکال فقط در استفاده گاه و بی گاه این دو نعمت به جای هم است.

آنان که حرمت سکوت را پاس می دارند بیشتر از حرافان حرفه ای به بشر امیدواری می دهند.

وقتی خدا بخواهد فساد کسی را برملا کند، نعمت سکوت را از او سلب می کند.

سکوت وداع واپسین دیدار دو دلدار،همیشه مرطوب است.

سکوت قاضی رعب آورترین سکوت زمینی ست وقتی بدانی گناهکاری.

خیالتان آسوده ،سکوت مرگ ،سرد و منجمد است ولی شکستنی نیست.

بر خانه عروس ،آخر شبی که به خانه بخت می رود ، در تنهایی پدر و مادرش ، غم ناک ترین سکوت چنگ می اندازد.

غیر قابل درک ترین سکوت ،متعلق به معلم ادبیات پیری است که ،شاگرد قدیمیش را در حال غلط خواندن گلستان سعدی از تلویزیون می بیند.

آزاردهنده ترین سکوت ،وقتی است که دروغ می گویی و مخاطبت در سکوتی سنگین فقط نگاهت می کند.

آدم های ترسو برای فرار از سکوت با خود حرف می زنند.

تمام مردم جهان با یک زبان واحد سکوت می کنند ولی به محض باز کردن دهان از هم فاصله می گیرند.

کرولال ها در سکوتی محض با هم پرچانگی می کنند.

سکوت خیلی خیلی خوب است اما نه هر سکوتی.

بعضی قادرند تا لحظه مرگ سکوت کنند ،به شرط آنکه حق السکوت قابلی در قبالش گرفته باشند.

در آخرت تو را به خاطر حرف های نسنجیده ممکن است مجازات کنند ولی سکوت بی جایت را هرگز نمی بخشایند.

سکوت را با هر چیزی می توان شکست ولی با هر چیزی نمی توان پیوند زد.

تاکنون هیچ مترجمی پیدا نشده که بتواند سکوت را از زبانی به زبان دیگر ترجمه کند.

آدم های خسیس ممکن است که بی بهانه حرف بزنند ولی بی بها سکوت نمی کنند.

آنانکه در مراسم خواستگاری ساکتند در زندگی حرف نگفته باقی نمی گزارند.

درست است که زبان خوش مار را از لانه اش بیرون می کشد ،در عوض زبان سرخ سر سبز را به باد می دهد، بهتر نیست مار در لانه بماند و سر در گردن.

و اما نکت اخلاقی:

1. از آن نترس که های و هوی دارد ،از آن بترس که  بروبر نگاهت می کند و در سکوت برایت نقشه ای شیطانی می کشد.

2.خواهی نشوی رسوا ،همرنگ جماعت نشو ،به وقت ساکت باش.

پی نوشت 1: ایده  مطالب بالا رو جایی خونده بودم و خودم مقادیری شاخ و برگش دادم چون به نظزم جالب اومد...

پی نوشت 2 :چه زیبا میگه این مارک تواین که:

بهتر است دهان خود را ببندید و ساکت به نظر برسید تا اینکه آن را باز کنید و همه تردید ها را از میان ببرید.